بسم رب شهداو صدیقین
خوش آمدید شقایق ها
مردان دلیر از سرزمین آلاله ها پس از سالها
سر از خاک برداشتند و قد علم کردند.
فردا هنگام صلاه ظهر پرستوها با بدرقه ی
اشکانمان ودر فضای سرد و خاموش دلهامان
طواف نور می کنند. و در لانه ی ابدی آشیانه
می گزیدند.
فردا پس از مدت ها در شهر عطر افشانی
می شود خانه برای نشستن تنگ خواهد بود.
بچه ها ی سنگر نشین فردا در غم همسنگران
هم چون دل سوخته ای خواهند بود که در هلای
کوی دوست از خود بیخود خواهند شد.
جا ماندگان کاروان بهاری شهادت ، مثنوی
شرمساری زمزمه کنید که رفیقان رفتند
نوبـــــــــــــــت به نوبــــــــــــــــــت.
آینه دل ما فردا نظاره گر مردانی خواهند بود که
آرام و سبکبال بر روی دنیا خواهان لبخند می زدند.
--------------------------------------------------------------------
اشـــــــــــک یاد ت نــــــــــرود
______________
یا علی