و اما عشق۱...

                                                                                     

صادق گفت : (( کو فه آن روزها زیبا تر بود))

یو سف گفت:((کو فه زیبا نبوده است و نخواهد بود))

صادق گفت : چرا !چرا! روزها ی خلا فت علی کوفه زیبا بود

یو سف لیخند تلخی زد و به فکر فرو رفت آهسته گفت : چه قلب ریو فی دا شتیم .

صا دق انگار که به او برخورده باشد گفت: (( فقط تو نبودی من هم در کودکی

 مثل یک فرشته ی مهر بان بودم اصلا آن روزها مهربانی کوچک و بزرگ

 نمی شنا خت...اف.اف بر این زمانه . هر چه پیش می رود .کثیف تر می شود ))

یو سف وسط حر فش پرید و گفت : بی جهت گردن زمانه نینداز این

انسان ها هستند که زمانه را کثیف می کنند.

با خود می گویم فقط در آن هشت سال  می شد مهربانی را در دید .

حمله های شیمیا یی یا دتان نمی آید .... میدا نهای مین چطور؟

وقتی رمز عملیات خوانده می شد بچه ها با چه شجا عتی به سوی دشمن

 حمله ور می شدند مهربانی...فدا کاری ...شجاعت

را آن موقع می شد د ید.......
وامروز بزرگترین مهربانی قرن را می توان در کمک به بم آسیب دیده دید....